Του ΑΝΤΩΝΗ ΣΚΟΡΔΙΛΗ
Το Παγκόσμιο Συνέδριο εκπαίδευσης Κωφών, η στιγμή κορύφωσης της παγκόσμιας εκπαιδευτικής σκέψης για τα συναφή θέματα που πραγματοποιείται ανά πενταετία, από τις 5-9 Ιουλίου “φιλοξενείται” στην Αθήνα υπό την διοργανωτική ευθύνη της Μονάδας Αγωγής Κωφών του πανεπιστημίου Πατρών. Η συγκεκριμένη εκπαιδευτική Μονάδα που έχει ιδρυθεί το 1987 είναι η μοναδική στη χώρα μας με αντικείμενο την εξειδίκευση σε θέματα ειδικής εκπαίδευσης κωφών κα βαρήκοων, σε ότι δε αφορά το διεθνές επιστημονικό κύρος που απολαμβάνει η ανάθεση σε αυτήν της ευθύνης διοργάνωσης του Παγκόσμιου Συνεδρίου “μιλάει από μόνη της”.
Ελλάδα η χώρα των θαυμάτων! Εξαιτίας της επικείμενης συνταξιοδότησης της ιδρύτριας και επικεφαλής της Μονάδας, καθηγήτριας Βενέτας Λαμπροπούλου, η κορυφαία στιγμή διοργάνωσης του Παγκόσμιου Συνεδρίου εκπαίδευσης Κωφών μοιάζει ότι θα είναι η τελευταία της! Καμιά κίνηση δεν έχει ακόμα γίνει αλλά και καμιά δεν είναι ορατή στον κοντινό ορίζοντα, για την κάλυψη στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ) του πανεπιστημίου, της θέσης ειδικής εκπαίδευσης για κωφά και βαρήκοα παιδιά. Το οποίο σημαίνει πρακτικά ότι η μονάδα – κόσμημα της χώρας μας στον ευρύτερο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης, εξωθείται σε “λουκέτο”.
Στη χώρα των θαυμάτων, ή αλλιώς του πολύ χαμηλού πήχη προσδοκιών, η διαιώνιση του οποίου είναι βολική για όσους “δεν μπορούν καλύτερα”, τόσο ο λοιπός κόσμος της ειδικής εκπαίδευσης όσο και οι θεσμικές αναπηρικές οργανώσεις, ενώπιον του επικείμενου λουκέτου προτιμούν να σωπαίνουν. Ευτυχώς, υπάρχουν οι φοιτητές και οι απόφοιτοι της Μονάδας αλλά και ουκ ολίγοι αλληλέγγυοι στο πλευρό τους έντιμοι εκπαιδευτικοί, διερμηνείς ελληνικής νοηματικής γλώσσας, κωφοί και οι οικογένειές τους, οι οποίοι με την έντονη διαμαρτυρία τους καταφέρνουν και διασώζουν σε τούτη τη χώρα “αποθέωσης της μετριότητας” αν μη τι άλλο τα προοδευτικά προσχήματα.
Δεν είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε αν το Κείμενο Διαμαρτυρίας τους που διεκδικεί τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό υπογραφών, θα καταφέρει να ανακόψει την πορεία προς το “λουκέτο” που μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Αυτό όμως που με βεβαιότητα μπορούμε να διατυπώσουμε – αντί επιλόγου – είναι ότι “χαμένος αγώνας είναι μόνο αυτός που δεν δίνεται”. Το οποίο σημαίνει πρακτικά ότι “όσοι ενδιαφέρεστε να συνεχίσουν να υπάρχουν σε αυτή τη χώρα αυτοί που την τιμούν διεθνώς με την δουλειά και την αξία τους, αναζητήστε αυτό το κείμενο και υπογράψτε το”. Τόσο απλά…
Πατήστε ΕΔΩ για να υπογράψετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου