Εκδήλωση ενημέρωσης για κωφούς και βαρήκοους στην Καλαμάτα

Εκδήλωση ενημέρωσης για κωφούς και βαρήκοους θα γίνει στις 27 Φεβρουαρίου ημέρα Σάββατο στις 5.30 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο με θέμα "Ο ρόλος του διερμηνέα".

Η ομιλία θα μεταφράζεται και στη νοηματική. Κεντρικός καλεσμένος θα είναι ο Γιάννης Γιαλλούρος πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Κωφών. Το "παρών" μπορούν να δώσουν κωφοί, βαρήκοοι και συγγενείς τους, με σκοπό να ενημερωθούν για το Σωματείο της Μεσσηνίας. 

Η είσοδος είναι ελεύθερη. 

Ένας Έλληνας ανάμεσα στους υποψήφιους για τα Όσκαρ Θα καταφέρει ο Michael Paleodimos να σηκώσει το Χρυσό αγαλματίδιο; Υπομονή, θα το μάθουμε σε λίγες ημέρες.

Ειναι μια από αυτές τις ειδήσεις που σίγουρα μας φτιάχνουν τη διάθεση και μας... φουσκώνουν από υπερηφάνεια. Δεν είναι απλό, στα σημαντικότερα κινηματογραφικά βραβεία να βρίσκεται ανάμεσα στους υποψήφιους ένας Έλληνας, ο οποίος, σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα έχει πολλές πιθανότητες να φύγει αγκαλιά με τον θείο Όσκαρ. 

Αναφερόμαστε στον Michael Paleodimos, ο οποίος φιγουράρει στη λίστα με την «Καλύτερη ταινία μικρού μήκους»,για το «Stutterer». Όλα άρχισαν δυο χρόνια πριν, όταν ο συνεργάτης του, Μπέντζαμιν του έδειξε το σενάριό της και εκείνος ενθουσιάστηκαν και με ελάχιστα χρήματα άρχισαν τα γυρίσματα. 

«Όταν είχαμε αρχίσει και πηγαίναμε στα φεστιβάλ και σε κάποια κερδίζαμε, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει απήχηση στον κόσμο, ότι του αρέσει πολύ αυτή η ταινία», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Star channel ο Michael Paleodimos, ο οποίος άφησε την Ελλάδα πέντε χρόνια πριν για να κυνηγήσει το όνειρό του -Αρχικά σπούδασε κλινική βιολογία στην Αγγλία, όμως τον κέρδισε η αγάπη του για την φωτογραφία.  

Δύο νέοι άνθρωποι, ένας τραυλός και μια κωφή, θύματα κοινωνικού ρατσισμού, γνωρίζονται μέσω social media και ερωτεύονται- αυτή είναι η υπόθεση της ταινίας.

 Ο Μάικλ είναι από τους νέους που άφησαν την Ελλάδα το 2011 για να κυνηγήσουν ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον. Σπούδασε κλινική βιοχημεία στην Αγγλία. Τον κέρδισε όμως η αγάπη του για την φωτογραφία.

Δειτε το trailer της ταινιας μικρου μηκους: TRAILER

Πηγη: http://www.womantoc.gr/

Δασκάλα και διερμηνέας νοηματικής γλώσσας

«Έβλεπα κωφούς να μιλάνε μεταξύ τους και σκέφτηκα να μάθω τι είναι η νοηματική γλώσσα». Ένα κέντρο νοηματικής που βρίσκεται κοντά στο πατρικό της σπίτι ήταν η αφορμή για την Ανδρονίκη Τσιάτρα να μάθει την γλώσσα των κωφών και τελικά να αποκτήσει πιστοποιητικό στην διερμηνεία της. Η εκδήλωση στον σύλλογο ατόμων με αναπηρία Περπατώ στην Κομοτηνή ξεκινάει και η Ανδρονίκη Τσιάτρα ευρισκόμενη δίπλα στους ομιλητές, αρχίζει με νοήματα να αποδίδει το περιεχόμενο των ομιλιών. Τα χέρια της κινούνται και η ίδια προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο εκφραστική γίνεται, ώστε να αποδώσει το νόημα των ομιλιών και αυτό και να γίνει κατανοητό από τα άτομα με κώφωση. Η εκδήλωση αυτή μας δίνει την αφορμή να γνωρίσουμε την κοπέλα αυτή, με τις ιδιαίτερες γνώσεις, την 25χρονη Ανδρονίκη, που υπηρετεί ως αναπληρώτρια στο 1ο δημοτικό σχολείο της πόλης μας, αλλά οι γνώσεις της δεν περιορίζονται μόνο σε όσες απέκτησε στο παιδαγωγικό τμήμα.

ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗΣ

Με καταγωγή από την Θεσσαλία και σπουδές στο Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης, η 25χρονη ξεκίνησε ήδη από το πρώτο έτος των σπουδών της να παρακολουθεί μαθήματα νοηματικής γλώσσας σε κέντρο της συμπρωτεύουσας. «Μου άρεσε πάρα πολύ και γι’ αυτό επέλεξα να το κάνω πολύ εντατικά και σε 2,5 χρόνια πήρα την επάρκεια στη νοηματική». Τρεις ώρες την ημέρα έκανε μαθήματα νοηματικής γλώσσας, η νεαρή κοπέλα, που παραδέχεται ότι η νοηματική «είναι δύσκολη και θέλει να ασχοληθείς αρκετά, ενώ πρέπει να είσαι και εκφραστικός για να καταφέρεις να εκφράσεις το νόημα και πρέπει να σου αρέσει, να μάθεις παραπάνω νοήματα, να μπεις στην κοινότητα των κωφών, για να μπορείς να τους καταλάβεις, να καταλάβεις πως σκέφτονται».

ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Η Ανδρονίκη το διάστημα των σπουδών της στην Θεσσαλονίκη καλλιέργησε προσωπικές σχέσεις με άτομα με κώφωση. «Πηγαίναμε μαζί έξω για διασκέδαση, βάζαμε μουσική για χορό, δυνατή μουσική για να έχει δυνατά μπάσα γιατί διασκεδάζουν καλύτερα με τις δονήσεις. Ήταν πολύ όμορφα». Μας λέει μάλιστα ότι για να πάρει την επάρκεια στη νοηματική γλώσσα την βοήθησαν οι προσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε με κωφά άτομα. Αναπτύσσοντας προσωπικές σχέσεις διαπίστωσε πως «στα άτομα που χρησιμοποιούν τη νοηματική γλώσσα υπάρχει διαφορετική σκέψη από τα άτομα που κατέχουν την ομιλία και αυτό είναι λογικό αφού έχουν μεγαλώσει διαφορετικά, έχουν διαφορετικό χιούμορ. Υπάρχει διαφορά στην επαφή μας», τονίζει αλλά, προσθέτει, πως αυτό μπορεί να ξεπεραστεί με την επαφή μαζί με τα άτομα με κώφωση.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, υπάρχει το φαινόμενο της περιθωριοποίησης και γι’ αυτό τα κωφά άτομα έχουν δημιουργήσει δικές τους κοινότητες. Όμως, όπως μας λέει η 25χρονη, «όταν θα δουν κάποιον να γνωρίζει τη νοηματική γλώσσα εκφράζουν την χαρά τους και προσπαθούν να του μάθουν περισσότερα και χαίρονται να επικοινωνούν μαζί του». Μεγάλη χαρά εισέπραξε εκ μέρους των κωφών η νεαρή κοπέλα όταν επιχείρησε να τους προσεγγίσει, δείχνοντας τους ότι γνωρίζει τη νοηματική. «Είναι πολύ κοινωνικοί άνθρωποι και είχαν ανάγκη να επικοινωνήσουν και να δουν με διαφορετική οπτική, να μάθουν για σένα. Μου έλεγαν είστε τυχεροί που έχετε όλες τις αισθήσεις, να χαίρεστε και να τις χρησιμοποιείται». Κάνοντας παρέα μαζί με κωφά άτομα η Ανδρονίκη διαπίστωσε επίσης ότι έχουν πολύ ανεπτυγμένες τις άλλες τους αισθήσεις, την όραση και όσφρηση. Καταλάβαιναν τα πάντα από τα μάτια και αυτό μου άρεσε παρά πολύ, μας λέει η ίδια.

ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

Η Ανδρονίκη Τσιάτρα φέτος εργάζεται στο 1ο δημοτικό σχολείο της Κομοτηνής ως αναπληρώτρια και υπηρετεί σαν ειδική παιδαγωγός. Μέσα από τη δουλειά της προσεγγίζει και μαθησιακές δυσκολίες, όπως η δυσλεξία, η διάσπαση προσοχής. Να σημειωθεί ότι έχει ασχοληθεί με τους τυφλούς και έχει κάνει μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, οπότε ασχολήθηκε και με το θέμα του αυτισμού. Δεν έχει καταφέρει να κάνει επάγγελμα, ακόμα τουλάχιστον, τη διερμηνεία νοηματικής γλώσσας, όμως δεν το βάζει κάτω, ενώ σκέφτεται σοβαρά να αξιοποιήσει τις γνώσεις που απέκτησε στην χώρα μας για να εργαστεί στο εξωτερικό.

Πηγή: www.xronos.gr ( Ρεπορτάζ Δήμητρα Συμεωνίδου )

Άτομα με αναπηρία, αλλά με απεριόριστα ταλέντα!

Η Gentian Minga,  αρχισυντάκτης του περιοδικού Living Albania και η σχεδιάστρια μόδας Mirela Nurce συνεργάστηκαν με σκοπό να πετύχουν ένα σπουδαίο project. Η Mirela δημιούργησε μια ολόκληρη συλλογή από τα σχέδια κωφών μαθητών στα Τίρανα. Πήρε αυτά τα έργα τέχνης και τα τύπωσε σε υφάσματα (μαλλί και μετάξι) και σε αξεσουάρ (τσάντες, ομπρέλες κλπ).

Στις 3 Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες πραγματοποιήθηκε ένα show, όπου διασημότητες της Αλβανίας φόρεσαν τα ρούχα και τα αξεσουάρ της collection και τα παρουσίασαν στο ευρύ κοινό κρατώντας από το χέρι κωφούς μαθητές. Η πρωταγωνίστρια του project είναι το supermodel Emina Cunmulaj, η οποία στο παρελθόν πρωταγωνίστησε για τα εξώφυλλα των περιοδικών VOGUE, ELLE και MARIE CLAIR, ενώ υπήρξε η μούσα του Jean Paul Gaultier.

Το περιοδικό “Living Albania” και η Ελβετική Πρεσβεία στα Τίρανα υποστήριξε  το έργο θερμά. Το moto του έργου ήταν:

Χρύσα Παππά στο TLIFE: Ο ρόλος της κωφής, η συνεργασία με τον Γιάννη Βούρο και οι συμβουλές της Πέγκυς Τρικαλιώτη!

Άρτεμις Θύμιου Tweet me @artemis_thimiou

(http://www.tlife.gr/)

Ανήκει στην ομάδα που ο Γιάννης Βούρος, μιλώντας στο TLIFE, αποκάλεσε εύστροφη! Η Χρύσα Παππά είναι μία από τους πρωταγωνιστές της παράστασης “Παιδιά ενός κατώτερου Θεού”. Εμείς την έχουμε γνωρίσει περισσότερο μέσα από τις τηλεοπτικές της δουλείες και κυρίως μέσα από την επιτυχημένη σειρά τουMega, “Τα μυστικά της Εδέμ”. Το θέατρο φαίνεται όμως να της ταιριάζει εξίσου.

Το TLIFE τη συνάντησε λίγο πριν χτυπήσει το τρίτο κουδούνι στο θέατρο Βεάκη

και ανέβει στη σκηνή. Χαμογελαστή, χωρίς κανένα άγχος. Αντίθετα έδειχνε να έχει μια ανυπομονησία. Τόσο για να ανέβει στη σκηνή και να γίνει η Σάρα όσο και για να μας μιλήσει για την ηρωίδα της.

“Όλοι είμαστε στον ίδιο κόσμο”

Εγώ υποδύομαι τη Σάρα, η οποία είναι μια κωφή κοπέλα και έχει γενικώς ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ στη ζωή της. Όταν γεννήθηκε δεν είχαν αντιληφθεί ότι είναι κωφή, νόμιζαν ότι είναι καθυστερημένη, την αντιμετώπιζαν ως καθυστερημένη. Όταν στα 12 της ανακάλυψαν ότι δεν είναι καθυστερημένη, αλλά είναι απλώς κωφή, προσπάθησε κάπως να ενταχθεί στην κοινωνία, αφού βέβαια όταν ήταν 5 χρονών, την είχαν στείλει οι γονείς της σε ένα ίδρυμα, δεν άντεχαν να τη μεγαλώσουν οι ίδιοι, ο πατέρας της εξαφανίστηκε, έφυγε από την οικογένεια κι η μάνα την έστειλε σε ένα ίδρυμα και άρχισε κάπου στα 12, να προσπαθεί στην εφηβεία να ενταχθεί στην κοινωνία. Κάτι που δε γινόταν, δεν υπήρχε καμία υποδομή, την κορόιδευαν, αυτό σημαίνει ότι κλείστηκε πολύ περισσότερο στην εαυτό της. Αυτές είναι οι πληροφορίες που μαθαίνουμε στη διάρκεια του έργου. Αυτό που διαδραματίζεται στο έργο, είναι ότι σε αυτό το ίδρυμα, από το οποίο έχει αποφοιτήσει, εργάζεται ως καθαρίστρια –είναι πάρα πολύ έξυπνη κοπέλα και πολύ μορφωμένη , έχει διαβάσει μόνη της, αλλά δεν έχει μάθει ποτέ να μιλάει, διαβάζει χείλη και μιλάει μόνο με τη νοηματική. Και αυτό που μας επισημαίνει είναι ότι είναι πολύ περισσότερο απομονωμένη πια. Συναντάει τον Τζέημς, ο οποίος έρχεται να δουλέψει ως καθηγητής λογοθεραπείας στο ίδρυμα αυτό και προκύπτει ένας πολύ μεγάλος έρωτας. Μέσα από όλο αυτό, υπάρχει μια τεράστια πάλη από το ποιος θα επιβληθεί σε ποιόν, για να μείνει ένας από τους δύο στον κόσμο, ή των κωφών ή των ακουόντων, γιατί ο Τζέημς προσπαθεί να την καταπιέσει, γιατί κάνει και αυτό σε αυτή την ιστορία, να μάθει να μιλάει και να διαβάζει χείλη και η Σάρα από την πλευρά της έχει αποφασίσει να μείνει στον κόσμο των κωφών. Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, γίνεται μία ένωση στο τέλος του έργου, ότι όλοι είμαστε στον ίδιο κόσμο, ακούοντες και μη.

Το γιασεμί και η Τηλλυρκώτισσα στην επίσκεψη Τ/κ εκπαιδευτικών σε ε/κ σχολεία

Η Χριστίνα, η Σοφία, η Γεωργία και η Σπυρούλα, ηλικίας 16-18 ετών, έχουν μια ιδιαιτερότητα, δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά της ελληνικής και της τουρκικής γλώσσας, έχουν τη δική τους. Όμως και οι τέσσερις ανυπομονούσαν και αγωνιούσαν γιατί θα συναντούσαν πρώτη φορά Τ/κ εκπαιδευτικούς στο σχολείο τους, που ήταν δικοινοτικό από το 1953 μέχρι το 1963. “Θέλουμε μια κοινή πατρίδα. Θέλουμε να είμαστε όλοι μαζί. Θέλουμε να ενωθούν τα δυο κομμάτια της Κύπρου”.

Είναι η γλώσσα εμπόδιο; Όχι, απαντούν και οι τέσσερις. Καμιά τους δεν έχει δει Τ/κ προηγουμένως, ούτε επικοινώνησαν στη νοηματική με Τ/κ μαθητές σαν κι αυτές.
Ο Μεχμέτ, ο Χριστόδουλος και ο Δήμος είναι συνταξιούχοι, απόφοιτοι της Σχολής Κωφών. Έμεναν μαζί στο οικοτροφείο της Μόρφου, έπαιζαν ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια της εποχής, χαίρονταν και γελούσαν μαζί, μέχρι που οι διακοινοτικές ταραχές και “πολιτικές σκοπιμότητες προκάλεσαν δυστυχώς τη διακοπή της εκπαίδευσης των Τ/κ το 1963”, όπως δήλωσε η Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Σχολής, Έλση Πράις.

Ο Σουλεϊμάν, η Ντουϊγκού, ο Μουράτ και ο Αχμέτ είναι δάσκαλοι σε δημοτικά σχολεία. Όλοι γεννημένοι μετά το 1974, πολύ μετά. Ηλικίας 25 έως 30 ετών, είναι η πρώτη φορά που επισκέπτονται ε/κ σχολεία. “Άργησε πιλέ να γίνει αυτό”, δηλώνει ο Μουράτ.“Είναι μια αρχή, θέλουμε να συνεχιστεί αυτό”, εύχεται η Ντουϊγκού. Ο Σουλεϊμάν έχει φίλους Ε/κ, επισκέπτεται συχνά τις ελεύθερες περιοχές, αλλά ποτέ σχολείο. Οι μικροί στο σχολείο δεν ξέρουν ιστορία, κυρίως ό,τι ακούνε από την οικογένεια και το φιλικό τους περιβάλλον, δηλώνει ο Αχμέτ προσθέτοντας ότι τους εξηγεί όταν τον ρωτούν για κάποια γεγονότα και κυρίως τους ακούει να του λένε ποια μέρη επισκέφθηκαν στις ελεύθερες περιοχές.

Με τη γλώσσα της νοηματικής νίκησαν τα συρματοπλέγματα

Οι πρώτοι μαθητές της Σχολής Κωφών μαζί με τους δασκάλους τους

Του Δημήτρη Στρατή

Η πρώτη γνωριμία, ο πόλεμος, οι φαβορίτες και το όνειρο για τα παιδιά

Οι τρεις αυτοί άνθρωποι μεγάλωσαν μαζί, αλλά δεν μιλούν Τούρκικα ή Ελληνικά. Συνεννοούνται μόνο με τη νοηματική γλώσσα. Έχουν μια ιστορία να διηγηθούν που αποδεικνύει πως σε ετούτο τον τόπο, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι δεν ήμασταν ποτέ εχθροί. Μαθήτευσαν μαζί στη Σχολή Κωφών, η οποία αποτέλεσε για αρκετά χρόνια χώρος ειρηνικής συνύπαρξης μαθητών και δασκάλων και από τις δύο κοινότητες. Είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι το δένδρο της φιλίας μας δεν έχει ακόμα ξεριζωθεί.

Οι τρεις φίλοι χωρίστηκαν μετά τις δικοινοτικές ταραχές το 1963, όμως τα συρματοπλέγματα, ο εθνικισμός και οι στρατοί δεν μπόρεσαν να σταθούν μπροστά στην επιθυμία τους να κρατήσουν τη φιλία τους ζωντανή. Ο Δήμος, ο Μεχμέτ και ο Χριστόδουλος εξιστορούν στη “Χ” τα βιώματά τους, μας μιλούν για τις όμορφες μέρες στο οικοτροφείο της Μόρφου, για τα πέτρινα χρόνια των ταραχών και της εισβολής και μοιράζονται μαζί μας τα συναισθήματα που ένιωσαν με το που ξανασυναντήθηκαν το 2004, αλλά και την επιθυμία τους να ζήσουν σε μια επανενωμένη Κύπρο.

Η πρώτη γνωριμία

Στη φωτογραφία κάθονται από αριστερά ο Δήμος Ελευθερίου από τη Λακατάμεια, ο Μεχμέτ Ελτζίλ από την Καλαβασό και τώρα στην Ακανθού και ο Χριστόδουλος Κατσικίδης από τις Μάντρες και τώρα στην Ανθούπολη. Γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στη Σχολή Κωφών στη Λευκωσία, όμως δεν ήλθαν και τόσο κοντά, καθώς ο Μεχμέτ ήταν πιο μεγάλος από τους δύο Ε/κ. Η Σχολή στεγάστηκε αρχικά σε ένα παλιό, σχεδόν ετοιμόρροπο, κτίριο στο Λόφο του Λιονταριού, στη σημερινή περιοχή της Εκάλης στη Λευκωσία. Οι αυξανόμενες ανάγκες της σχολής την οδήγησαν σε αναζήτηση άλλου χώρου.

Από το 1958, η Σχολή Κωφών μεταφέρθηκε στη Μόρφου, λόγω του γεγονότος ότι η σχολή στη Λευκωσία, είχε αρκετά παιδιά. Εκεί ο Δήμος, ο Μεχμέτ και ο Χριστόδουλος έγιναν αχώριστοι φίλοι. Εκείνα τα χρόνια χαρακτηρίζονται από τη διεύθυνση της σχολής ως η “λαμπρή περίοδος”, καθώς ο εκπαιδευτικός κόσμος ξεκίνησε για πρώτη φορά να μορφώνεται επισταμένα στη νοηματική. Η σχολή εμπλούτισε το χαρακτήρα της και τα προγράμματα που παρείχε.

Ο κόσμος των κωφών ανθρώπων

Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καραφώτη: Πωλίνα Πανέρη

Οι περισσότεροι –αν όχι όλοι μας– κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε συναναστραφεί με κωφούς ανθρώπους. Αποτελούν ένα μεγάλο σύνολο του πληθυσμού, κάποιοι εκ γενετής κι άλλοι λόγω ατυχημάτων, αντιμετωπίζουν καθημερινά την κώφωση. Πόσοι, όμως, έχουμε προσπαθήσει να διεισδύσουμε στον κόσμο τους;

Οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποιούν τη μη λεκτική επικοινωνία, τον τρόπο δηλαδή που κάποιος κινεί και χειρίζεται το σώμα του. Οι κινήσεις των χεριών, των δαχτύλων, η θέση του σώματος, οι εκφράσεις του προσώπου,  το βλέμμα, το άγγιγμα, αποτελούν στοιχεία της νοηματικής γλώσσας. Μέσα απ' αυτήν εκφράζονται συναισθήματα, περιγράφονται γεγονότα και πραγματοποιούνται συζητήσεις επί παντός επιστητού, όπως ακριβώς και στη λεκτική επικοινωνία. Με λίγα λόγια, ο κωφός δεν είναι κι άλαλος!

20 ευρώ η επιχορήγηση σε κάθε ερασιτεχνικό ποδοσφαιρικό σωματείο!

Tα ποσά που αντιστοιχούν ως επιχορήγηση προς τις ομοσπονδίες για το 2016 ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Όπως αναφέρεται σχετικά, εξαιτίας του γεγονότος ότι το έτος που διανύουμε είναι χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων τα χρήματα που δόθηκαν στις ομοσπονδίες είναι στα ίδια επίπεδα με τα περσινά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Παράλληλα, η κατανομή των πιστώσεων θα ξεκινήσει τον Φεβρουάριο, προκειμένου να υπάρξει ο καλύτερος δυνατός προγραμματισμός.

Σε ό,τι αφορά, πάντως, τα λεφτά που δίνονται στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο (στα σωματεία και χωρίς να μεσολαβεί κάπου η ΕΠΟ), το υπουργείο Αθλητισμού αποδείχθηκε ιδιαίτερα φειδωλό με τα 100.000 ευρώ που δίνει.

Και τούτο διότι ο αριθμός μητρώου σωματείων έχει ξεπεράσει τα 6.200, οπότε αν γίνει η διαίρεση των 100.000 ευρώ βγαίνει ένα ποσό περί 16,2 ευρώ σε κάθε ένα!

Γίνεται σαφές, λοιπόν, ότι αναφορικά με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο η επιχορήγηση είναι για τα μάτια του κόσμου, εκτός αν επιλεγούν με τα κριτήρια του υπουργείου 100 σωματεία και πάρουν το καθένα από 1.000 ευρώ.

Στη σχετική ενημέρωση αναφέρονται τα εξής: «Ολοκληρώθηκε η κατανομή των πιστώσεων για το έτος 2016 προς τους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.

Η Κουζίνα Αλληλεγγύης Βόλου στον Σύλλογο Κωφών και Βαρυκόων Ν.Μαγνησίας

Καί σήμερα μετά δύο χρόνια έχουμε συλλέξει 4 τόνους καί τα χρήματα πού πήραμε από τό εργοστάσιο ανακύκλωσης τά προσφέραμε στό ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ Ν ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ στό ιατρείο τής ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ καί στόν σύλλογο ΚΩΦΩΝ ΚΑΙ ΒΑΡΗΚΟΩΝ Ν ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ . Καί φυσικά συνεχίζουμε τήν συλλογή .....

Πηγη: www.kouzinavolos.org/