Άτομα με αναπηρία, αλλά με απεριόριστα ταλέντα!

Η Gentian Minga,  αρχισυντάκτης του περιοδικού Living Albania και η σχεδιάστρια μόδας Mirela Nurce συνεργάστηκαν με σκοπό να πετύχουν ένα σπουδαίο project. Η Mirela δημιούργησε μια ολόκληρη συλλογή από τα σχέδια κωφών μαθητών στα Τίρανα. Πήρε αυτά τα έργα τέχνης και τα τύπωσε σε υφάσματα (μαλλί και μετάξι) και σε αξεσουάρ (τσάντες, ομπρέλες κλπ).

Στις 3 Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες πραγματοποιήθηκε ένα show, όπου διασημότητες της Αλβανίας φόρεσαν τα ρούχα και τα αξεσουάρ της collection και τα παρουσίασαν στο ευρύ κοινό κρατώντας από το χέρι κωφούς μαθητές. Η πρωταγωνίστρια του project είναι το supermodel Emina Cunmulaj, η οποία στο παρελθόν πρωταγωνίστησε για τα εξώφυλλα των περιοδικών VOGUE, ELLE και MARIE CLAIR, ενώ υπήρξε η μούσα του Jean Paul Gaultier.

Το περιοδικό “Living Albania” και η Ελβετική Πρεσβεία στα Τίρανα υποστήριξε  το έργο θερμά. Το moto του έργου ήταν:

Χρύσα Παππά στο TLIFE: Ο ρόλος της κωφής, η συνεργασία με τον Γιάννη Βούρο και οι συμβουλές της Πέγκυς Τρικαλιώτη!

Άρτεμις Θύμιου Tweet me @artemis_thimiou

(http://www.tlife.gr/)

Ανήκει στην ομάδα που ο Γιάννης Βούρος, μιλώντας στο TLIFE, αποκάλεσε εύστροφη! Η Χρύσα Παππά είναι μία από τους πρωταγωνιστές της παράστασης “Παιδιά ενός κατώτερου Θεού”. Εμείς την έχουμε γνωρίσει περισσότερο μέσα από τις τηλεοπτικές της δουλείες και κυρίως μέσα από την επιτυχημένη σειρά τουMega, “Τα μυστικά της Εδέμ”. Το θέατρο φαίνεται όμως να της ταιριάζει εξίσου.

Το TLIFE τη συνάντησε λίγο πριν χτυπήσει το τρίτο κουδούνι στο θέατρο Βεάκη

και ανέβει στη σκηνή. Χαμογελαστή, χωρίς κανένα άγχος. Αντίθετα έδειχνε να έχει μια ανυπομονησία. Τόσο για να ανέβει στη σκηνή και να γίνει η Σάρα όσο και για να μας μιλήσει για την ηρωίδα της.

“Όλοι είμαστε στον ίδιο κόσμο”

Εγώ υποδύομαι τη Σάρα, η οποία είναι μια κωφή κοπέλα και έχει γενικώς ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ στη ζωή της. Όταν γεννήθηκε δεν είχαν αντιληφθεί ότι είναι κωφή, νόμιζαν ότι είναι καθυστερημένη, την αντιμετώπιζαν ως καθυστερημένη. Όταν στα 12 της ανακάλυψαν ότι δεν είναι καθυστερημένη, αλλά είναι απλώς κωφή, προσπάθησε κάπως να ενταχθεί στην κοινωνία, αφού βέβαια όταν ήταν 5 χρονών, την είχαν στείλει οι γονείς της σε ένα ίδρυμα, δεν άντεχαν να τη μεγαλώσουν οι ίδιοι, ο πατέρας της εξαφανίστηκε, έφυγε από την οικογένεια κι η μάνα την έστειλε σε ένα ίδρυμα και άρχισε κάπου στα 12, να προσπαθεί στην εφηβεία να ενταχθεί στην κοινωνία. Κάτι που δε γινόταν, δεν υπήρχε καμία υποδομή, την κορόιδευαν, αυτό σημαίνει ότι κλείστηκε πολύ περισσότερο στην εαυτό της. Αυτές είναι οι πληροφορίες που μαθαίνουμε στη διάρκεια του έργου. Αυτό που διαδραματίζεται στο έργο, είναι ότι σε αυτό το ίδρυμα, από το οποίο έχει αποφοιτήσει, εργάζεται ως καθαρίστρια –είναι πάρα πολύ έξυπνη κοπέλα και πολύ μορφωμένη , έχει διαβάσει μόνη της, αλλά δεν έχει μάθει ποτέ να μιλάει, διαβάζει χείλη και μιλάει μόνο με τη νοηματική. Και αυτό που μας επισημαίνει είναι ότι είναι πολύ περισσότερο απομονωμένη πια. Συναντάει τον Τζέημς, ο οποίος έρχεται να δουλέψει ως καθηγητής λογοθεραπείας στο ίδρυμα αυτό και προκύπτει ένας πολύ μεγάλος έρωτας. Μέσα από όλο αυτό, υπάρχει μια τεράστια πάλη από το ποιος θα επιβληθεί σε ποιόν, για να μείνει ένας από τους δύο στον κόσμο, ή των κωφών ή των ακουόντων, γιατί ο Τζέημς προσπαθεί να την καταπιέσει, γιατί κάνει και αυτό σε αυτή την ιστορία, να μάθει να μιλάει και να διαβάζει χείλη και η Σάρα από την πλευρά της έχει αποφασίσει να μείνει στον κόσμο των κωφών. Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, γίνεται μία ένωση στο τέλος του έργου, ότι όλοι είμαστε στον ίδιο κόσμο, ακούοντες και μη.

Το γιασεμί και η Τηλλυρκώτισσα στην επίσκεψη Τ/κ εκπαιδευτικών σε ε/κ σχολεία

Η Χριστίνα, η Σοφία, η Γεωργία και η Σπυρούλα, ηλικίας 16-18 ετών, έχουν μια ιδιαιτερότητα, δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά της ελληνικής και της τουρκικής γλώσσας, έχουν τη δική τους. Όμως και οι τέσσερις ανυπομονούσαν και αγωνιούσαν γιατί θα συναντούσαν πρώτη φορά Τ/κ εκπαιδευτικούς στο σχολείο τους, που ήταν δικοινοτικό από το 1953 μέχρι το 1963. “Θέλουμε μια κοινή πατρίδα. Θέλουμε να είμαστε όλοι μαζί. Θέλουμε να ενωθούν τα δυο κομμάτια της Κύπρου”.

Είναι η γλώσσα εμπόδιο; Όχι, απαντούν και οι τέσσερις. Καμιά τους δεν έχει δει Τ/κ προηγουμένως, ούτε επικοινώνησαν στη νοηματική με Τ/κ μαθητές σαν κι αυτές.
Ο Μεχμέτ, ο Χριστόδουλος και ο Δήμος είναι συνταξιούχοι, απόφοιτοι της Σχολής Κωφών. Έμεναν μαζί στο οικοτροφείο της Μόρφου, έπαιζαν ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια της εποχής, χαίρονταν και γελούσαν μαζί, μέχρι που οι διακοινοτικές ταραχές και “πολιτικές σκοπιμότητες προκάλεσαν δυστυχώς τη διακοπή της εκπαίδευσης των Τ/κ το 1963”, όπως δήλωσε η Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Σχολής, Έλση Πράις.

Ο Σουλεϊμάν, η Ντουϊγκού, ο Μουράτ και ο Αχμέτ είναι δάσκαλοι σε δημοτικά σχολεία. Όλοι γεννημένοι μετά το 1974, πολύ μετά. Ηλικίας 25 έως 30 ετών, είναι η πρώτη φορά που επισκέπτονται ε/κ σχολεία. “Άργησε πιλέ να γίνει αυτό”, δηλώνει ο Μουράτ.“Είναι μια αρχή, θέλουμε να συνεχιστεί αυτό”, εύχεται η Ντουϊγκού. Ο Σουλεϊμάν έχει φίλους Ε/κ, επισκέπτεται συχνά τις ελεύθερες περιοχές, αλλά ποτέ σχολείο. Οι μικροί στο σχολείο δεν ξέρουν ιστορία, κυρίως ό,τι ακούνε από την οικογένεια και το φιλικό τους περιβάλλον, δηλώνει ο Αχμέτ προσθέτοντας ότι τους εξηγεί όταν τον ρωτούν για κάποια γεγονότα και κυρίως τους ακούει να του λένε ποια μέρη επισκέφθηκαν στις ελεύθερες περιοχές.

Με τη γλώσσα της νοηματικής νίκησαν τα συρματοπλέγματα

Οι πρώτοι μαθητές της Σχολής Κωφών μαζί με τους δασκάλους τους

Του Δημήτρη Στρατή

Η πρώτη γνωριμία, ο πόλεμος, οι φαβορίτες και το όνειρο για τα παιδιά

Οι τρεις αυτοί άνθρωποι μεγάλωσαν μαζί, αλλά δεν μιλούν Τούρκικα ή Ελληνικά. Συνεννοούνται μόνο με τη νοηματική γλώσσα. Έχουν μια ιστορία να διηγηθούν που αποδεικνύει πως σε ετούτο τον τόπο, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι δεν ήμασταν ποτέ εχθροί. Μαθήτευσαν μαζί στη Σχολή Κωφών, η οποία αποτέλεσε για αρκετά χρόνια χώρος ειρηνικής συνύπαρξης μαθητών και δασκάλων και από τις δύο κοινότητες. Είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι το δένδρο της φιλίας μας δεν έχει ακόμα ξεριζωθεί.

Οι τρεις φίλοι χωρίστηκαν μετά τις δικοινοτικές ταραχές το 1963, όμως τα συρματοπλέγματα, ο εθνικισμός και οι στρατοί δεν μπόρεσαν να σταθούν μπροστά στην επιθυμία τους να κρατήσουν τη φιλία τους ζωντανή. Ο Δήμος, ο Μεχμέτ και ο Χριστόδουλος εξιστορούν στη “Χ” τα βιώματά τους, μας μιλούν για τις όμορφες μέρες στο οικοτροφείο της Μόρφου, για τα πέτρινα χρόνια των ταραχών και της εισβολής και μοιράζονται μαζί μας τα συναισθήματα που ένιωσαν με το που ξανασυναντήθηκαν το 2004, αλλά και την επιθυμία τους να ζήσουν σε μια επανενωμένη Κύπρο.

Η πρώτη γνωριμία

Στη φωτογραφία κάθονται από αριστερά ο Δήμος Ελευθερίου από τη Λακατάμεια, ο Μεχμέτ Ελτζίλ από την Καλαβασό και τώρα στην Ακανθού και ο Χριστόδουλος Κατσικίδης από τις Μάντρες και τώρα στην Ανθούπολη. Γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στη Σχολή Κωφών στη Λευκωσία, όμως δεν ήλθαν και τόσο κοντά, καθώς ο Μεχμέτ ήταν πιο μεγάλος από τους δύο Ε/κ. Η Σχολή στεγάστηκε αρχικά σε ένα παλιό, σχεδόν ετοιμόρροπο, κτίριο στο Λόφο του Λιονταριού, στη σημερινή περιοχή της Εκάλης στη Λευκωσία. Οι αυξανόμενες ανάγκες της σχολής την οδήγησαν σε αναζήτηση άλλου χώρου.

Από το 1958, η Σχολή Κωφών μεταφέρθηκε στη Μόρφου, λόγω του γεγονότος ότι η σχολή στη Λευκωσία, είχε αρκετά παιδιά. Εκεί ο Δήμος, ο Μεχμέτ και ο Χριστόδουλος έγιναν αχώριστοι φίλοι. Εκείνα τα χρόνια χαρακτηρίζονται από τη διεύθυνση της σχολής ως η “λαμπρή περίοδος”, καθώς ο εκπαιδευτικός κόσμος ξεκίνησε για πρώτη φορά να μορφώνεται επισταμένα στη νοηματική. Η σχολή εμπλούτισε το χαρακτήρα της και τα προγράμματα που παρείχε.

Ο κόσμος των κωφών ανθρώπων

Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καραφώτη: Πωλίνα Πανέρη

Οι περισσότεροι –αν όχι όλοι μας– κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε συναναστραφεί με κωφούς ανθρώπους. Αποτελούν ένα μεγάλο σύνολο του πληθυσμού, κάποιοι εκ γενετής κι άλλοι λόγω ατυχημάτων, αντιμετωπίζουν καθημερινά την κώφωση. Πόσοι, όμως, έχουμε προσπαθήσει να διεισδύσουμε στον κόσμο τους;

Οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποιούν τη μη λεκτική επικοινωνία, τον τρόπο δηλαδή που κάποιος κινεί και χειρίζεται το σώμα του. Οι κινήσεις των χεριών, των δαχτύλων, η θέση του σώματος, οι εκφράσεις του προσώπου,  το βλέμμα, το άγγιγμα, αποτελούν στοιχεία της νοηματικής γλώσσας. Μέσα απ' αυτήν εκφράζονται συναισθήματα, περιγράφονται γεγονότα και πραγματοποιούνται συζητήσεις επί παντός επιστητού, όπως ακριβώς και στη λεκτική επικοινωνία. Με λίγα λόγια, ο κωφός δεν είναι κι άλαλος!

20 ευρώ η επιχορήγηση σε κάθε ερασιτεχνικό ποδοσφαιρικό σωματείο!

Tα ποσά που αντιστοιχούν ως επιχορήγηση προς τις ομοσπονδίες για το 2016 ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Όπως αναφέρεται σχετικά, εξαιτίας του γεγονότος ότι το έτος που διανύουμε είναι χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων τα χρήματα που δόθηκαν στις ομοσπονδίες είναι στα ίδια επίπεδα με τα περσινά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Παράλληλα, η κατανομή των πιστώσεων θα ξεκινήσει τον Φεβρουάριο, προκειμένου να υπάρξει ο καλύτερος δυνατός προγραμματισμός.

Σε ό,τι αφορά, πάντως, τα λεφτά που δίνονται στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο (στα σωματεία και χωρίς να μεσολαβεί κάπου η ΕΠΟ), το υπουργείο Αθλητισμού αποδείχθηκε ιδιαίτερα φειδωλό με τα 100.000 ευρώ που δίνει.

Και τούτο διότι ο αριθμός μητρώου σωματείων έχει ξεπεράσει τα 6.200, οπότε αν γίνει η διαίρεση των 100.000 ευρώ βγαίνει ένα ποσό περί 16,2 ευρώ σε κάθε ένα!

Γίνεται σαφές, λοιπόν, ότι αναφορικά με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο η επιχορήγηση είναι για τα μάτια του κόσμου, εκτός αν επιλεγούν με τα κριτήρια του υπουργείου 100 σωματεία και πάρουν το καθένα από 1.000 ευρώ.

Στη σχετική ενημέρωση αναφέρονται τα εξής: «Ολοκληρώθηκε η κατανομή των πιστώσεων για το έτος 2016 προς τους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.

Η Κουζίνα Αλληλεγγύης Βόλου στον Σύλλογο Κωφών και Βαρυκόων Ν.Μαγνησίας

Καί σήμερα μετά δύο χρόνια έχουμε συλλέξει 4 τόνους καί τα χρήματα πού πήραμε από τό εργοστάσιο ανακύκλωσης τά προσφέραμε στό ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ Ν ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ στό ιατρείο τής ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ καί στόν σύλλογο ΚΩΦΩΝ ΚΑΙ ΒΑΡΗΚΟΩΝ Ν ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ . Καί φυσικά συνεχίζουμε τήν συλλογή .....

Πηγη: www.kouzinavolos.org/

Μπαργιώτας: Σε απόγνωση κωφοί και βαρύκοοι

Την «ελλιπή επιχορήγηση του Προγράμματος Διερμηνείας στην Νοηματική Γλώσσα στης Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος», αναδεικνύουν με ερώτησή τους, οι βουλευτές του Ποταμιού κ. Κώστας Μπαργιώτας (Λάρισας) και κα. Κατερίνα Μάρκου (Β’ Θεσσαλονίκης).

Σε σχετική ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:

«Με την από 09/12/2015 απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΑΔΑ7ΔΧΧ465Θ1Ω-Γ1Μ), προβλέπεται μια πενιχρή επιχορήγηση 30.000€ η οποία θα οδηγήσει ουσιαστικά στην κατάργηση του Προγράμματος.

Η απόφαση αυτή έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους κωφούς – βαρύκοους συμπολίτες μας, μιας και με αυτή την πίστωση κάλυπταν τις καθημερινές επικοινωνιακές τους ανάγκες σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς, νοσοκομεία, Πανεπιστήμια, δικαστήρια κλπ.

Ταυτόχρονα οδηγούνται στην ανεργία οι δεκάδες διερμηνείς Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, που εργάζονται στο προαναφερθέν Πρόγραμμα.

Η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος, με επιστολή της προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης ανέδειξε την διγλωσσία της κυβέρνησης, καθώς η Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Φωτίου είχε υποσχεθεί αύξηση της επιχορήγησης του συγκεκριμένου προγράμματος, ενώ τελικά από τα 80.000€ που επιχορηγήθηκε το 2015 το Πρόγραμμα θα περικοπούν το 62% για το 2016 και θα είναι μόλις 30.000€.

Το Ποτάμι, ρωτά σε ποιες ενέργειες θα προβεί το Υπουργείο ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του Προγράμματος Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα και αν θα υλοποιήσει την δέσμευσή του για αύξηση της τακτικής επιχορήγησης».

Πηγη: www.larissanet.gr/

Μια ολόκληρη τάξη μαθητών δημοτικού έμαθε τη νοηματική γλώσσα για χατήρι ενός συμμαθητή τους

Μερικά υπέροχα παιδιά και μια δασκάλα στο Σεράγεβο αποφάσισαν πως δεν θα άφηναν τον 6χρονο Zejd στην απομόνωση 

Από τον Θανάση Χαραμη (www.lifo.gr)

Όταν η Mirzana Coralic ρώτησε στο δημοτικό σχολείο στη γειτονιά του Σεράγεβο, αν θα μπορούσε να γράψει τον κωφό γιο της για τα μαθήματα της πρώτης τάξης, η δασκάλα Sanela Ljumanovic απάντησε καταφατικά χωρίς καν να το σκεφτεί.   Ο Σεπτέμβρης έφτασε σύντομα και ο έξι ετών Zejd ήταν στη τάξη και καθόταν σιωπηλός, αλλά με τα μάτια ορθάνοιχτα στο θρανίο μιας τάξης. Εκείνη την περίοδο, κανείς στο σχολείο, αλλά ούτε και ο ίδιος ο μικρός, δεν γνώριζαν τη νοηματική και η δασκάλα αποφάσισε πως θα έπρεπε να εφεύερει κάτι για να βοηθήσει.   Προσπάθησε να αναπτύξει τα δικά της κόλπα και μερικά σημάδια για να μπορεί να επικοινωνήσει με τον 6χρονο, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Το παιδί έπρεπε να μπορεί να επικοινωνεί και με τους συμμαθητές του και να μην είναι απομονωμένο στην τάξη. 

Τρεις μήνες αργότερα, όλοι οι μαθητές της πρώτης τάξης στο δημοτικό σχολείο Osman Nakas στο Σαράγεβο, είχαν μάθει τα βασικά της νοηματικής γλώσσας και μπορούσαν να επικοινωνούν με τον συμμαθητή τους.    Το 2003, η Βοσνία θέσπισε νόμους που επιτρέπουν στα παιδιά με ειδικές ανάγκες να ενταχθούν πλήρως στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των κανονικών σχολείων. Τα παιδιά υποτίθεται ότι έχουν βοηθούς που κάθονται μαζί τους στην τάξη και μεταφράζουν ή βοηθούν με όποιο τρόπο απαιτείται. Αλλά στην πράξη, στην εξαθλιωμένη Βοσνία, μετά βίας φτάνουν τα χρήματα για να να κρατηθούν ανοικτά τα σχολεία και τα παιδιά αυτά αφήνονται στη φροντίδα και τη φαντασία των γονιών τους και την καλή θέληση του προσωπικού του σχολείου. 

Ο Zejd ήταν τυχερός και όλο αυτό που έγινε ενίσχυσε κατά πολύ την αυτοεκτίμησή του. Η μητέρα του λέει πως πριν αρχίσει το σχολείο είχε κάνει κάποιες προσπάθειες να του μάθε τη νοηματική, αλλά εκείνος δεν έδειχνε ενδιαφέρον. Τώρα ανυπομονεί κάθε μέρα να πάει στο σχολείο. Οι συμμαθητές του υποδέχτηκαν με πολύ ενθουσιασμό την πρόκληση για εκμάθηση μιας νέας γλώσσας και πλέον διδάσκουν τους γονείς τους στο σπίτι.

Γιατί η αστυνομία απαγόρεψε τη διεξαγωγή φεστιβάλ μουσικής για… κωφούς;

Και όμως υπάρχει φεστιβάλ μουσικής για κωφούς και για ανθρώπους που έχουν πρόβλημα ακοής και η αστυνομία το απαγόρευσε.Το αιτιολογικό της απαγόρευσης της αστυνομίας είναι πως σε ένα φεστιβάλ μουσικής για κωφούς, η μουσική θα είναι στη διαπασών που θα ενοχλεί τον κόσμο. Την απόφαση αυτή έβγαλε η αστυνομική διεύθυνση του Μπέντφορσαιρ, για το φεστιβάλ μουσικής κωφών που θα γίνει από τις 8 μέχρι τις 10 Ιουλίου στην περιοχή Έγκικτον.

Η αστυνομία έλαβε υπόψη της καταγγελίες από κτηνοτρόφους της περιοχής που λένε πως ο ήχος θα είναι τόσο δυνατά (προκειμένου να ακούνε οι κωφοί) που θα δημιουργήσει πρόβλημα στα πρόβατα τους.

Πάντως τα εισιτήρια έχουν σχεδόν ξεπουλήσει με περισσότερα από 800 άτομα με προβλήματα ακοής, να θέλουν να το παρακολουθήσουν. Οι διοργανωτές από την πλευρά τους δηλώνουν πως δεν υπάρχει θέμα ηχορύπανσης αφού η δυνατή μουσική θα ακούγεται μέσα από ακουστικά για τον κάθε κωφό. Το θέμα πλέον έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης που καλείται να αποφασίσει εάν θα γίνει ή όχι το φεστιβάλ.

Πηγη: www.topontiki.gr/